Verhalen van vervolgde christenen Achter elk gezicht gaat een verhaal schuil. Graag delen wij deze verhalen met je om je te inspireren hoe de Here God aan het werk is en hoe wij kunnen bidden.

Nihad uit Libanon

“Toen de burgeroorlog in Syrië uitbrak en Syrische Koerden op de vlucht sloegen naar Libanon, zochten wij hen op, om voor hen te zorgen en met hen te bidden.” Op die manier werkt dominee Nihad onder vluchtelingen in Beiroet. “Zij zien dat er iemand is die van hen houdt en omziet naar hun kinderen.”

De Syrisch-Koerdische dominee Nihad spant zich in om vluchtelingen uit Syrië te helpen. Vooral de Koerdische minderheid heeft het zwaar. Na vier jaar zwoegen, helpen en evangeliseren is er in Beiroet een kleine kerk met ongeveer veertig leden die een islamitische achtergrond hebben. “De Koerdische kerk wil naast hen staan. Die boodschap laten we horen.”

Anastasia uit Centraal-Azië

Twintig jaar geleden kwam Anastasia uit Centraal-Azië tot bekering. Zij kwam tot geloof door een huisprediker. “Zo gaf God mij later dezelfde roeping met huiskerken. In twee decennia ben ik elk jaar met ten minste drie nieuwe huisgroepen gestart. Prijs God dat we in coronatijd in staat zijn om online diensten te houden.”

In het Aziatische land waar Anastasia woont, verzetten mannelijke kerkleiders zich tegen haar missiewerk. Volgens hen kan zij geen leiding geven aan deze jonge kerk. Ondanks die tegenwerking heeft Anastasia meer dan honderd huiskerken opgezet en houdt contact met hen. Zo organiseert zij onder meer Bijbelstudies waardoor deze groepen ook onderling elkaar leren kennen.

Sara en Samir uit Egypte

Sara werd om haar geloof op straat aangevallen. “Ik vergeef mijn aanvaller. Ik bid voor hem en vraag of de Here God hem wil veranderen. Dat hij bij mij terugkomt om spijt te betuigen. Als de Here God wil dat ik voor Hem lijd, dan aanvaard ik dat in Jezus’ naam. Dat is een geweldig voorrecht.”

Miljoenen christenen in Egypte moeten voorzichtig zijn als zij spreken over hun geloof. In de Bovennijl-regio wonen veel christenen die ernaar verlangen in kerken samen te komen, te zingen en te bidden. Tegenstanders kunnen straffeloos hun gang gaan. “Veel christenen in Egypte vinden het pijnlijk dat zij steeds meer hun rechten verliezen", zegt Samir. “Vaak hoeven aanvallers geen straf te vrezen.”

Lees meer actuele verhalen en gebedspunten op opendoors.nl/persoonlijke verhalen